രുദ്രപ്രയാഗിലെ സംഹാരതാണ്ഡവം

എരിഞ്ഞൊടുങ്ങി നീ തീർത്ത പ്രളയത്തിൽ

പ്രാണൻ വെടിഞ്ഞവർ സ്വപ്നം മറന്നവർ,

ഒഴുകി അകലുന്ന നിൻ മാറിൽ അവർ തീർത്ത

കിനാവിൻ  ജീവിതം കരിഞ്ഞുപോയിന്നലേ,

മന്ദാകിനിക്കരയിൽ പാണ്ഡവർ പണിതീർത്ത

ക്ഷേത്രാങ്കണവും പിഴുതെറിഞ്ഞുപോയ്, നീ

തഴുകി തലോടി കര കവിഞ്ഞ രാത്രിയിൽ

കിടന്നുറങ്ങിയ കുരുന്നുകളും  യാത്രയായ്,

വേനൽ ചൂടിൽ വെന്തുപോയ് ഇന്നലെ

നീ കനിഞ്ഞു, പെയ്തു മഴ ഈ രാവിതിൽ,

കണ്ണീര് തീർക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല ഇന്നും

ഈ മഴക്കും ഈ പുഴക്കുമിന്നും,

സ്വന്തമില്ലാ, ബന്ധുവസതിയും തകർന്നു

ഈ മൂക ശാന്തതയിൽ സ്വപ്നങ്ങൾ മാത്രമായി,

കൂട്ടിന്ന് ഒരു പാട് വിഷാദ മുഖങ്ങളൊത്ത്

ഒന്നിച്ച് തീർത്ത കണ്ണീർ ചാലിട്ടു,

നഗ്ന രാവിന്റെ   നിഴലൊരു പുതപ്പാക്കി

ഇനിയീ യാത്ര എങ്ങോട്ട് എങ്ങോട്ട്,

ശക്തമായ കാറ്റു വീശുന്നു വാനിൽ

ചിതറി തെറിക്കുന്നു ഹിമധൂളി വാനിൽ,

മണ്ണ് മാന്തി മരണക്കുഴി തോണ്ടി

മണലൂറ്റി മരങ്ങൾ കട്ടൂ,

ചിതലരിക്കാത്ത മരുന്നു പുരട്ടി

ഭൂമിയെ കൊന്ന് വെറും മണ്ണാക്കി നാമിന്ന്,

അനുഭവിക്കും നാളെ മണ്ണിനാലും മരത്തിനാലും നാം

മരിച്ചിടും നാളെ മരണ തീർപ്പിന്റെ മുന്നിൽ, ഇന്ന്

ഭുമി ചിരിച്ചിട്ട് കാലങ്ങളേറയായ്,

ഭുമി മരിക്കാൻ കിടക്കുന്നു മുമ്പിൽ,

പുഴയൂറ്റി നാം തീർത്ത കോട്ട കൊത്തളങ്ങൾ

പതിയെ തറപറ്റും ചിതറി തെറിക്കും,

നാം തീർത്ത അടയാളം ഉരുൾ പൊട്ടലായി

നാമെന്ന അടയാളം മായ്ച്ചിടും കാലം,

അഹങ്കരിക്കുന്നു നാം ഇന്നലെ കളെ മറന്ന്

നാളെ ഓർക്കാതെ പണം വാരി ജീവന്റെ,

കണികകൾ മാറ്റി മരിച്ചിടാൻ പോവുന്നു

കാത്തിരിക്കുന്നു  മറ്റൊരു പ്രളയത്തിനായ്,